Autor zdjęcia: Rafał Terkner Źródło: Wikipedia
3 kwietnia 1593 roku kardynał Jerzy Radziwił wydał zezwolenie na budowę świątyni. Kościół w Gródku wraz z wyposażeniem był gotowy w 1595 roku. Dnia 24 pażdziernika 1598 r . świątynię pobłogosławił sam kardynał Jerzy Radziwił, biskup krakowski. Kościół w Gródku otrzymał za patronów: Przenajświętszą Trójcę, Wniebowziętą Matkę Bożą oraz św. Andrzeja i św. Annę – imiona patronów fundatorów świątyni. Budynek kościoła jest murowany z kamienia, jednonawowy, gotycki. Z zewnątrz ściany wsparte na skarpach. Wewnątrz sklepienie kolebkowo – krzyżowe z cienkimi, dekoracyjnymi żebrami oddzielającymi przęsła i podkreślającymi szwy lunet. Na ścianie nawy fragment polichromii późnorenesansowej z końca XVI wieku, odnowionej w 1933 r. przez Kazimierza Rutkowskiego. Najcenniejszym zabytkiem wnętrza świątyni jest późnorenesansowe drewniane Epitafium Andrzeja Kochanowskiego, fundatora kościoła, wzniesione w 1620 r. przez jego bratanka Andrzeja Kochanowskiego podstarościego stężyckiego. W centrum pola epitafium dominuje malowana postać rycerza w zbroi, w pozycji leżącej, spoczywającego na lewym ramieniu. Nad nogami wisi hełm i pancerz. Zamieszczona klepsydra ma przypominać prawdę o przemijaniu ludzkiego życia. W części górnej i poniżej postaci rycerza znajdują się łacińskie teksty poświęcone życiu i zasługom zmarłego. U dołu epitafium, w polu tzw. uszaka, w okrągłym ornamencie umieszczony jest herb Kochanowskich – Korwin.