Kościół w Policznie według planu inż. Jerzego Wernera, został wybudowany z czerwonej fugowanej cegły w stylu ostrołuku nadwiślańskiego w kształcie krzyża łacińskiego. Dwie potężne wieże gotyckie całe z cegły zakończone betonowymi kwiatonami i krzyżami górują nad całą okolicą. Z zewnątrz i wewnątrz kościół olśniewa pięknem i bogactwem architektury. Wspaniałe sklepienia trzech naw spoczywają na filarach z kapitelami. Fundatorką kościoła była Maria z Tyzenhauzów hrabina Przeździecka, która na budowę przeznaczyła 84184 rubli w srebrze, a parafianie dołożyli 1400. Budowa trwała od 1889 r. do 1894 r. W kościele znajduje się 5 ołtarzy dostosowanych do stylu świątyni wykonane są z drzewa dębowego.
W głównym ołtarzu znajduje się rzeźba Chrystusa na krzyżu wykonana z drzewa lipowego. W nawie poprzecznej krzyżującej z główną znajdują się dwie kaplice: po prawej św. Stefana, a po lewej św. Jana Nepomucena i tu jest epitafium z gotografią Antoniego Grudzińskiego. Do stylu kościoła dostosowane są dębowe, rzeźbione konfesionały, prześliczna ambona wykonana w Kubiszkach gubernii Koweńskiej, drzwi do zakrystii, ławy, balustrady chóru i organy o 16 rejestrach warszawskiej firmy Blomberga oraz terakotowe stacje drogi krzyżowej. Jako ciekawostkę należy podać, że w kancelarii parafialnej w księgach metrykalnych jest akt ślubu Stefana Żeromskiego, przyjaciela ks. A. Grudzińskiego z Oktawą Rodkiewicz. Świadkiem na tym ślubie był Aleksander Głowacki ( Bolesław Prus ).